Φωτοβολταϊκά στις Πολυκατοικίες: Νέο Πλαίσιο – Πιο Εύκολη Εγκατάσταση, Παρά τα Εμπόδια

Ο δρόμος ανοίγει για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων στις ταράτσες των πολυκατοικιών, καθώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχώρησε σε σημαντική αλλαγή στο σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Πλέον, δεν απαιτείται η απόλυτη ομοφωνία των συνιδιοκτητών, αλλά αρκεί η συναίνεση του 51% των ιδιοκτητών για να προχωρήσει μια πολυκατοικία στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.

Ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου, Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, διευκρίνισε ότι η νέα ρύθμιση αποσκοπεί στη διευκόλυνση της ενεργειακής μετάβασης των κατοικιών, κάνοντας πιο προσβάσιμη την επιλογή της αυτοπαραγωγής ενέργειας, μέσω της λεγόμενης “αυτοκατανάλωσης”. Δηλαδή, το ρεύμα που παράγεται από το φωτοβολταϊκό να χρησιμοποιείται απευθείας για τις ανάγκες του κτηρίου, μειώνοντας την εξάρτηση από το δίκτυο.

Ο ίδιος υπενθύμισε ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία, μέχρι το 40% της επιφάνειας της ταράτσας μπορεί να καλυφθεί με φωτοβολταϊκά πάνελ, αφού πρέπει να παραμένει ελεύθερος χώρος για άλλες χρήσεις, όπως η πρόσβαση ή οι ηλιακοί θερμοσίφωνες.

Τα Σημαντικότερα Εμπόδια στην Εφαρμογή

Παρά τις θετικές προθέσεις της κυβέρνησης και το πιο ευέλικτο πλαίσιο, αρκετά προβλήματα εξακολουθούν να αποτελούν τροχοπέδη στην ευρεία εφαρμογή της νέας ρύθμισης.

Ο διαχειριστής πολυκατοικιών, Φώτης Μπέλλος, επεσήμανε ότι στις περισσότερες ταράτσες – ειδικά στην Αθήνα – ήδη υπάρχει περιορισμένος διαθέσιμος χώρος, λόγω της ύπαρξης ηλιακών θερμοσιφώνων και άλλων εγκαταστάσεων. Αυτό πρακτικά αφήνει μικρό περιθώριο για την τοποθέτηση νέων πάνελ.

Ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα εντοπίζεται στις σχέσεις μεταξύ ενοικιαστών και ιδιοκτητών. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ιδιοκτήτες είτε είναι μεγάλης ηλικίας, είτε μένουν στο εξωτερικό ή έχουν νοικιάσει τα διαμερίσματα και δεν συμμετέχουν ενεργά στις γενικές συνελεύσεις. Αυτό δυσκολεύει τη λήψη αποφάσεων, καθώς οι ενοικιαστές δεν έχουν δικαίωμα ψήφου.

Η έλλειψη επικοινωνίας και η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των συνιδιοκτητών συνεχίζει να αποτελεί βασικό αγκάθι, ακόμα και μετά την αλλαγή του ποσοστού πλειοψηφίας.

Συμπέρασμα

Η αλλαγή στο κανονιστικό πλαίσιο αποτελεί ένα θετικό βήμα προς την πράσινη μετάβαση και την ενεργειακή αυτονόμηση των νοικοκυριών. Ωστόσο, για να αξιοποιηθεί στην πράξη, απαιτείται επίλυση πρακτικών προβλημάτων που σχετίζονται με τον διαθέσιμο χώρο και τις ιδιοκτησιακές σχέσεις. Αν αυτά τα εμπόδια ξεπεραστούν, οι πολυκατοικίες μπορούν να μετατραπούν σε μικρούς ενεργειακούς “παραγωγούς”, συμβάλλοντας στη μείωση του κόστους και της εξάρτησης από το κεντρικό δίκτυο.