Στον δρόμο της προσωπικής εξέλιξης, η έννοια της επίγνωσης αποτελεί θεμέλιο λίθο.
Είναι αυτή η βαθιά, καθαρή ματιά προς τα μέσα, που μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε χωρίς φίλτρα και να κατανοήσουμε χωρίς κριτική.
Η επίγνωση δεν είναι απλώς η παρατήρηση του τι κάνουμε, αλλά η αναγνώριση του ποιοι είμαστε όταν το κάνουμε.
Αν δούμε την προσωπική εξέλιξη ως μια διαδρομή με τρεις βασικούς λίθους, τότε η αυτοπαρατήρηση είναι ο πρώτος, η αυτοανάλυση ο δεύτερος και η επίγνωση ο τρίτος και ίσως ο πιο σημαντικός.
Φαντάσου τον εαυτό σου σαν έναν μεγάλο πίνακα, καλυμμένο με διαφορετικές στρώσεις από παλιές μπογιές.
Κάποιες έντονες, άλλες θολές και άλλες, ούτε που θυμάσαι πώς βρέθηκαν εκεί.
Η αυτοπαρατήρηση είναι σαν να ανάβεις για πρώτη φορά το φως και να αρχίζεις να κοιτάς προσεκτικά τον πίνακα.
Παρατηρείς τις πινελιές, τα σχήματα, τις επαναλήψεις, τις σκιές και τα χρώματα.
Η αυτοανάλυση είναι η φάση που πλησιάζεις και προσπαθείς να καταλάβεις τι σημαίνουν όλα αυτά.
Ποια χρώματα είναι δικά σου, ποια σου τα φόρεσαν άλλοι, ποια σε εκφράζουν ακόμη και ποια όχι.
Και η επίγνωση;
Είναι η στιγμή που απομακρύνεσαι λίγο από τον πίνακα και βλέπεις για πρώτη φορά τη συνολική εικόνα.
Όχι μόνο αυτό που έχεις ζωγραφίσει, αλλά και ποιος είσαι ως καλλιτέχνης.
Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι μπορείς να κρατήσεις κάποια στοιχεία, να αλλάξεις άλλα, να αναπλαισιώσεις το νόημα και να αποδεχτείς κάποιες ατέλειες ως μέρος της προσωπικής σου ιστορίας.
Δεν είναι απλώς μια στιγμή κατανόησης, αλλά μια διαρκής κατάσταση συνειδητής παρουσίας.
Μια συναισθηματική και νοητική εγρήγορση που επιτρέπει στον άνθρωπο να ζει με σκοπό και όχι απλώς να υπάρχει.
Επομένως, η επίγνωση δεν είναι απλώς το να γνωρίζεις κάτι.
Είναι το να είσαι η ίδια η γνώση τη στιγμή που συμβαίνει.
Επίγνωση και Αποδοχή
Όταν αρχίζουμε να βλέπουμε καθαρά την εικόνα μας, γεννιέται κάτι βαθύτερο από την κατανόηση: η αποδοχή.
Η επίγνωση δεν σημαίνει να αλλάξω τα πάντα.
Σημαίνει να ξεχωρίσω.
Να δούμε με καθαρότητα, ποια μοτίβα μας περιορίζουν, ποιες πεποιθήσεις μας κρατούν πίσω, αλλά και ποιες αξίες είναι θεμέλιοι λίθοι του εαυτού μας.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία μπορούμε να πούμε:
- Κάποια πράγματα μπορώ να τα αλλάξω.
- Κάποια δεν θέλω να τα αλλάξω, γιατί με εξυπηρετούν και με στηρίζουν.
- Κάποια μπορώ να τα προσαρμόσω.
- Και κάποια επιλέγω να τα κρατήσω ως έχουν, γιατί είναι μέρος της προσωπικής μου αλήθειας.
Η αποδοχή δεν είναι παραίτηση.
Είναι αναγνώριση του παρελθόντος ως κομμάτι του εαυτού μου και η επιλογή να μην το κουβαλώ πια ως βάρος, αλλά ως μάθημα.
Δεν χρειάζεται να κατηγορήσω κανέναν.
Ούτε τον εαυτό μου, ούτε τους άλλους.
Γιατί τώρα ξέρω.
Και η γνώση με οδηγεί στην ευθύνη.
Η επίγνωση είναι σαν να κρατάς όλα τα κομμάτια του παζλ της ζωής σου στα χέρια σου.
Και για πρώτη φορά, δεν προσπαθείς να τα πετάξεις ή να τα αλλάξεις όλα, αλλά να τα ενώσεις με τον δικό σου τρόπο, ακόμα κι αν κάποια είναι ραγισμένα.
Η αποδοχή, μέσα από την επίγνωση, δεν σημαίνει ότι αγαπάμε κάθε τι που ζήσαμε, αλλά ότι το τιμούμε ως μάθημα και το χρησιμοποιούμε ως δομικό υλικό για το μέλλον μας.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς τη μεταμόρφωση.
Αυτοέλεγχος: Η Δύναμη της Συνειδητής Επιλογής
Η επίγνωση μας δείχνει ποιοι είμαστε.
Η αποδοχή μας βοηθά να σταθούμε χωρίς κρίση απέναντι στον εαυτό μας.
Ο αυτοέλεγχος είναι το σημείο όπου ξεκινά η δράση και ίσως πιο ουσιαστικά, το σημείο όπου ξεκινάμε να γινόμαστε αυτοί που θέλουμε να είμαστε.
Δεν είναι καταπίεση.
Δεν είναι να “κρατιέμαι”.
Είναι να επιλέγω συνειδητά πώς θα ανταποκριθώ, αντί να αντιδράσω μηχανικά.
Φαντάσου τον εαυτό σου σαν έναν αναβάτη πάνω σε ένα άγριο άλογο.
Το άλογο είναι οι παρορμήσεις σου, τα ένστικτα, οι παλιές συνήθειες, οι αυτοματισμοί και οι ξεπερασμένοι “προγραμματισμοί σου”.
Είναι δυνατό, έχει ενέργεια, αλλά αν δεν το καθοδηγήσεις, μπορεί να σε πετάξει ή να σε οδηγήσει πίσω στο γνώριμο μονοπάτι – εκεί που δεν θέλεις πια να είσαι.
Ο αυτοέλεγχος δεν είναι να σκοτώσεις το άλογο.
Ούτε να το δέσεις για να μη κινείται.
Είναι να μάθεις να το ιππεύεις.
Να του δώσεις κατεύθυνση.
Να το εκπαιδεύσεις με επιμονή, συνέπεια και ευγένεια.
Να συνεργαστείς μαζί του, με επίγνωση, αποφασιστικότητα και αγάπη.
Όταν έχεις επίγνωση και έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, γνωρίζεις πλέον που είσαι ευάλωτος.
Ξέρεις ποιες καταστάσεις ενεργοποιούν τα παλιά σου μοτίβα.
Ξέρεις πότε σε τραβάει πίσω η ζώνη άνεσης.
Και γνωρίζεις ποια “φωνή” μέσα σου μιλάει από φόβο, ποια από συνήθεια και ποια από το παλιό σου σύστημα προστασίας.
Εδώ είναι λοιπόν,που καλείσαι να τολμήσεις κάτι διαφορετικό.
Να ρισκάρεις, να πεις κάτι αλλιώς.
Να δοκιμάσεις έναν νέο τρόπο αντίδρασης.
Να αναγνωρίσεις ότι αυτό το γνώριμο μοτίβο δεν σε εξυπηρετεί πια και να διαλέξεις έναν λειτουργικότερο δρόμο.
Αυτός είναι ο πυρήνας του αυτοελέγχου.
Η στιγμή που δεν επιλέγεις αυτό που θα έκανες αυτόματα.
Αλλά κάτι καινούργιο.
Κάτι πιο συνειδητό.
Κάτι που ευθυγραμμίζεται με αυτόν τον άνθρωπο που θέλεις να γίνεις και όχι με αυτόν που ήσουν.
Μεταμόρφωση: Όταν η Νέα Σου Πραγματικότητα Παίρνει Σάρκα και Οστά
Η μεταμόρφωση παρόλα αυτά, δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη.
Δεν είναι μια ηρωική στιγμή αλλαγής, αλλά η συσσώρευση μικρών, συνειδητών επιλογών.
Είναι η καθημερινή πράξη του να λειτουργείς από το ποιος επιλέγεις να είσαι και όχι από το ποιος ήσουν από συνήθεια.
Όταν έχεις περάσει από την αυτοπαρατήρηση, την αυτοανάλυση, έχεις καλλιεργήσει επίγνωση, και έχεις αγκαλιάσει την αποδοχή, ο αυτοέλεγχος γίνεται το πεδίο πρακτικής σου.
Και κάθε φορά που επιλέγεις το νέο, το λειτουργικότερο, το πιο ευθυγραμμισμένο με την ψυχή σου – γεννιέται μια νέα εκδοχή σου.
Αυτό είναι η μεταμόρφωση.
Κάποιες φορές θα πέσεις από το άλογο.
Όμως με τον καιρό, το άγριο άλογο, θα αρχίσει να σε εμπιστεύεται.
Δεν θα τινάζεται σε κάθε ήχο, ούτε θα σε πηγαίνει πίσω, στα παλιά του λημέρια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξαναδείς τον παλιό σου εαυτό.
Ή ότι δεν θα σε επισκεφτούν οι ίδιες σκέψεις, οι ίδιες παρορμήσεις, οι ίδιες ανασφάλειες.
Αλλά σημαίνει ότι δεν σε ελέγχουν πια.
Σημαίνει ότι έχεις τη δύναμη να ανταποκρίνεσαι, όχι να αντιδράς.
Η μεταμόρφωση δεν είναι να γίνεις κάποιος άλλος.
Είναι να θυμηθείς ποιος είσαι πίσω από όλα όσα σε φόρτωσαν.
Είναι η στιγμή που δεν χρειάζεται να προσπαθείς να αλλάξεις.
Γιατί έχεις ήδη γίνει αυτό που κάποτε προσπαθούσες να αγγίξεις.
Είναι η αίσθηση ελευθερίας όταν βρίσκεσαι μπροστά σε έναν παλιό πειρασμό, και απλώς, δεν τον χρειάζεσαι πια.
Όχι επειδή το καταπιέζεις, αλλά επειδή έχεις επιλέξει κάτι βαθύτερο.
Κάτι πιο αληθινό.
Κάτι δικό σου.
Υ.Γ.
“Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος. Αρκεί να είσαι αληθινός, παρών και πρόθυμος να προσπαθήσεις ξανά.”
Γιώργος Ντίνος
Σύμβουλος Αυτογνωσίας & Μεταμόρφωσης
Well-being Mentor
Co-founder of Butterfly Effect Holistic Harmony Center
Ακολούθησε μας για περισσότερες συμβουλές και έμπνευση!
Μάθε περισσότερα και ανακάλυψε τον κόσμο του Butterfly Effect Holistic Harmony Center
