Στην καρδιά ενός δάσους πυκνού, εκεί που ο ήλιος σπάνια βρίσκει δρόμο να περάσει, υπήρχε μια πόλη ξεχασμένη από τον χρόνο. Ούτε οι άνθρωποι, ούτε οι θρύλοι την είχαν ξαναδεί. Μόνο οι σκιές γνώριζαν το μυστικό της. Κανείς δεν μπορούσε να μπει, εκτός αν έλυνε τον γρίφο που την προστάτευε.
Ακούστηκε τότε μια φωνή από τα βάθη της σιωπής:
“Τρεις είμαι, χωρίς να φαίνομαι, από παρελθόν, παρόν και μέλλον έχω κατακτήσει, η μία ζωή περνά, η άλλη κρατάει και η τρίτη φεύγει, μα εγώ πάντα ενώνω τα πάντα, χωρίς να φεύγω. Ποια είμαι;”
Απάντηση στην επόμενη σελίδα ->
