Τρεις ξανθιές βρίσκονται στη φυλακή, αλλά αποφασίζουν να αποδράσουν. Σχεδιάζουν την απόδρασή τους και, όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή, τρέχουν προς την έξοδο.

Η πρώτη ξανθιά, σκεπτόμενη ότι μπορεί να συναντήσουν εμπόδια, παίρνει μαζί της μια σκάλα. Η δεύτερη, πιστεύοντας ότι ίσως χρειαστεί να κατέβουν από κάποιο ύψος, αρπάζει ένα σκοινί. Η τρίτη, όμως, παίρνει στα χέρια της μια τεράστια πέτρα που ζυγίζει πάνω από 30 κιλά.

Καθώς τρέχουν στο σκοτάδι, ακούγονται σειρήνες και φωνές φύλακων που τις καταδιώκουν. Οι δύο πρώτες κοιτάζουν τη φίλη τους με απορία, αλλά συνεχίζουν να τρέχουν.

Ξαφνικά, η πρώτη ξανθιά ρωτάει τη δεύτερη:
— Γιατί πήρες το σκοινί μαζί σου;
— Αν βρεθώ μπροστά σε κάποιο γκρεμό ή αν χρειαστεί να κατέβω από ένα τοίχο, θα το δέσω κάπου και θα κατέβω με ασφάλεια, απαντά εκείνη.
— Καλή ιδέα! λέει η πρώτη. Εγώ πήρα τη σκάλα για να μπορώ να σκαρφαλώσω αν βρεθώ σε αδιέξοδο.

Εκείνη τη στιγμή, και οι δύο γυρίζουν προς την τρίτη ξανθιά, που λαχανιασμένη προσπαθεί να τρέξει κρατώντας τη βαριά πέτρα.

— Και εσύ, γιατί κουβαλάς αυτή την τεράστια πέτρα; τη ρωτούν γεμάτες απορία.

Η τρίτη ξανθιά, με απόλυτη φυσικότητα, τους απαντά:
— Να… αν δω ότι οι φύλακες με πλησιάζουν, θα την αφήσω κάτω για να τρέξω πιο γρήγορα!