Η σκληρή οδήγηση σε υψηλές στροφές: Θεραπεία ή καταστροφή για τον κινητήρα; Οι ειδικοί απαντούν.
Ένας από τους διαχρονικούς μύθους στον κόσμο της αυτοκίνησης είναι ότι η οδήγηση με υψηλές στροφές κινητήρα —φτάνοντας κοντά στο κόκκινο όριο του στροφομέτρου— βοηθάει στο να “καθαρίσει” ο κινητήρας από τις επικαθίσεις άνθρακα. Αρκετοί οδηγοί πιστεύουν ότι αυτός ο τρόπος χρήσης «ξεμπουκώνει» το μοτέρ και το διατηρεί πιο αποδοτικό. Είναι όμως αυτή η πρακτική ωφέλιμη ή μήπως κρύβει κινδύνους για τη μακροζωία του κινητήρα;
Για να ξεκαθαρίσει αυτό το ερώτημα, ο γνωστός μηχανολόγος Jason Fenske, μέσα από το επιτυχημένο YouTube κανάλι Engineering Explained, ανέλυσε μια σειρά από τεχνικές μελέτες που εκπονήθηκαν από τον Σύνδεσμο Μηχανικών Αυτοκινήτων των Ηνωμένων Πολιτειών (SAE). Οι μελέτες αυτές επικεντρώνονται στο αν η αυξημένη θερμοκρασία και το υψηλό φορτίο μπορούν πράγματι να μειώσουν τις επικαθίσεις άνθρακα μέσα στον κινητήρα.
Σύμφωνα με τα ευρήματα, πράγματι ένας κινητήρας που λειτουργεί σε υψηλές στροφές μπορεί να αναπτύξει επαρκή θερμότητα ώστε να διασπάσει μέρος των συσσωρευμένων επικαθίσεων. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Σε συγκεκριμένους τύπους κινητήρων, όπως οι υπερτροφοδοτούμενοι με άμεσο ψεκασμό, η λειτουργία σε υψηλό φορτίο μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη συσσώρευση άνθρακα, ιδιαίτερα στις βαλβίδες εισαγωγής.
Ο βασικός παράγοντας είναι η θερμοκρασία: αν ο κινητήρας δεν φτάσει και δεν διατηρήσει τις απαιτούμενες υψηλές θερμοκρασίες για αρκετό χρόνο, το “ξεμπούκωμα” δεν θα συμβεί ποτέ. Δηλαδή, η περιστασιακή οδήγηση στα κόκκινα, μια φορά τον μήνα ή κατά λάθος, δεν είναι επαρκής για να προκαλέσει ουσιαστική αλλαγή.
Συμπερασματικά, δεν υπάρχει μία απάντηση που να καλύπτει όλους τους κινητήρες και όλα τα αυτοκίνητα. Η σποραδική οδήγηση σε υψηλές στροφές μπορεί να προσφέρει ορισμένα οφέλη σε κάποιους τύπους κινητήρων, αλλά για άλλους μπορεί να είναι καταστροφική. Η κατάλληλη στρατηγική εξαρτάται από την τεχνολογία του κινητήρα, την κατάσταση συντήρησης και το προφίλ χρήσης του οχήματος.
